Ευαγγελίδης, Δημήτριος

I

(1888 – 1959). Κριτικός τέχνης. Καταγόταν από την Ήπειρο. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή στο Πανεπιστήμιου Αθηνών και υπηρέτησε για αρκετά χρόνια ως έφορος αρχαιοτήτων. Το 1923 πήγε με υποτροφία στη Γερμανία και αργότερα, στο Παρίσι. Τον Απρίλιο του 1929 εξελέγη καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το 1932 ανέλαβε την έδρα της βυζαντινής τέχνης. Το 1940 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και ανέλαβε για βραχύ χρόνο τη διεύθυνση του Αρχαιολογικού μουσείου και το 1942 διορίστηκε καθηγητής του Πολυτεχνείου και παρέμεινε εκεί μέχρι το 1957. Επίσης, διετέλεσε και διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης. Στα γράμματα έκανε την εμφάνισή του με συνεργασίες στο περιοδικό Νουμάς, όπου υπέγραφε με το ψευδώνυμο Μήτσος Καλαμάς. Κείμενά του συγκεντρωμένα σε τόμους κυκλοφόρησαν μετά τον θάνατό του με τους τίτλους Οι αρχαίοι κάτοικοι της Ηπείρουκαι άλλα μελετήματα (1962) και Ελληνική Τέχνη (1969).

II

(Ύδρα 1910 – 1975). Δημοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε από το 1930 σε πολλές αθηναϊκές εφημερίδες. Έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα κυρίως του λεγομένου ελαφρού θεάτρου (επιθεωρήσεις, οπερέτες κ.ά.). Ως θεατρικός συγγραφέας πρωτοεμφανίστηκε το 1928 με την επιθεώρηση Κομφετί. Από τότε έγραψε πολλά έργα μόνος (Κωμωδίες της ζωής, Έτσι είναι η ζωή, Κωμωδία της πολιτικής) ή σε συνεργασία με τους Τίμο Μωραϊτίνη, Αντώνη Βώττη, Δημ. Γιαννουκάκη, Αλέκο Σακελάριο κ.ά.